W majowo-czerwcowym numerze włoskiej gazety ” Różaniec – Nowe Pompeje” ukazał się artykuł poświęcony naszej parafii i rozwijającemu się w niej kultowi Matki Bożej Pompejańskiej. Czasopismo drukowane jest we Włoszech od 134 lat i obecnie ukazuje się w nakładzie ponad 200 tysięcznym. To naprawdę wielkie dla nas wyróżnienie, a wszystko to za sprawą Maryi.
Zapraszamy do lektury.
Tłumaczenie artykułu
PŁASKORZEŹBA MATKI BOŻEJ Z POMPEJÓW W ŚWIĘTEM
Może się to wydawać niemożliwe, ale przez 70 lat mieszkańcy wioski Święte nie wiedzieli, że w głównym ołtarzu ich kościoła parafialnego znajduje się wizerunek Matki Bożej Różańcowej. Wizerunek, a precyzyjniej rzecz ujmując płaskorzeźba, jest niemal identyczny z obrazem pompejańskim.
Pewnego dnia otrzymaliśmy telefon: Barbara, młoda kobieta, zadzwoniła, aby nas poinformować, że otrzymała obraz Matki Bożej Pompejańskiej. Zauważyła, że ten wizerunek przypomina w pewien sposób ten umieszczony w ołtarzu w jej kościele parafialnym. Zaprosiła nas zatem do odbycia długiej podróży w celu zweryfikowania tego faktu. Wioska Święte znajduje się niedaleko Radymna, przy granicy polsko-ukraińskiej. Te ziemie zostały mocno naznaczone przez zawieruchy wojenne. Po II wojnie światowej duża część Polski włącznie z Lwowem została włączona do Ukrainy. Wypada tutaj wspomnieć, że Lwów był duchowym i kulturalnym centrum Korony. 1 kwietnia 1656 r., w czasie potopu szwedzkiego, król Jan II Kazimierz w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Lwowie podczas Mszy świętej sprawowanej przez nuncjusza Piotra Vidoniego, złożył szczególny ślub (którego autorstwo przypisuje się św. Andrzejowi Boboli), w którym powierzył Polskę opiece Maryi, nazywając ją Królową Korony Polskiej. Bardzo szybko nadeszło zwycięstwo i szwedzka inwazja została odparta.
Po II wojnie światowej doszło do wielkich przemieszczeń ludności w związku ze zmianą granic, połączonych z ewakuacją i opuszczeniem polskich kościołów. Do Świętego przybyli dotychczasowi mieszkańcy wiosek znajdujących się nieopodal Lwowa. Wizerunek Matki Bożej Pompejańskiej przybył tutaj prawdopodobnie właśnie z tamtych stron, które dzisiaj stanowią część Ukrainy. Brak jednak dowodów niezbicie świadczących o tym, gdzie płaskorzeźba znajdowała się przed wojną.
Nie ma wątpliwości, że wizerunek jest kopią obrazu z Pompejów: wskazuje na to ten sam układ postaci i szat. Poniżej wizerunku jest przedstawiony pies, co jest związane z dominikańską legendą. Według niej, matce św. Dominika przyśniły się psy, które rozpalały cały świat za pomocą pochodni trzymanych w pyskach. Obraz ten tłumaczony jest jako symbol zakonu dominikańskiego, który szerzy na całym świecie modlitwę różańcową. Te detale skłaniają niektórych do refleksji i pytania, czy przedstawienie to związane jest z wizerunkiem pompejańskim, czy też ma związek z poprzednim wizerunkiem Matki Bożej? Szybko rozpoczęto prace konserwatorskie, które mogą przynieść odpowiedzi na niektóre pytania dotyczące czasu powstania i pochodzenia wizerunku.
Pani Barbara, przykuta do wózka inwalidzkiego, z powodu różnych trudności nie chodziła często się do kościoła; z tego powodu proboszcz parafii w Świętem, ks. Lesław Kubicki, odwiedzał ją często w jej domu. Obecnie 26. dnia każdego miesiąca, w kościele w Świętem ma miejsce nabożeństwo nowennowe ku czci Matki Bożej Pompejańskiej, w trakcie którego uczestnicy odmawiają cały różaniec prowadzony właśnie przez Barbarę.
Do Świętego mają przybyć teraz pielgrzymi z wielu miejsc archidiecezji, gdyż właśnie w tej małej parafii ma odbyć się Spotkanie Młodych Archidiecezji Przemyskiej.